اصل تلفظ شیر جنگل با شیر خوردن کاملاً فرق دارد . هنوز کردها و بسیاری از شهرستانی ها و نیز تاجیک ها و افغان ها درست تلفظ می کنند و از غلط تلفظ کردن بقیه هم زبانان خود مانند فارس ها در شگفتند . شیر جنگل را باید بین شیر و شِرتلفظ کرد . sher . چون در الفبای ما برای این تلفظ علامتی وجود ندارد . متأسفانه تلفظ آن به بیراهه رفته . مثلاً ما بود و بُــوَد را مجبوریم یک گونه بنویسیم . در حالی که این از نظر تلفظ مانند هم نیستند .
اما شیر آب داستانش این است : در تهران قدیم آب لوله کشی نبود و وقتی که آمد یک مجسمه ی شیر بر سر لوله برای باز و بسته کردن جریان آب نهاده بودند . و می گفتند شیر را باز کن و یا ببند . و اشاره به آن مجسمه زیبای شیر بود . البته این مجسمه بزرگ بود و بعدها که همه جای تهران لوله کشی شد . دیگر پز دادن معنی نداشت . چون این وسیله زینتی بود و ضرورتی نداشت تا بر سر لوله باشد بنابراین نصب آن از مد افتاد اما هنوز واژه ی شیر نسل به نسل بر سر زبانها جاری است . دقیقاً مانند واژه تومان به معنی ده هزار که ترکمنی است و مربوط به اواخر دوره ی قاجار، اما همچنان تومان را به کار می بریم .