معنی نامهای عبری مثل یوسف و یونس و میکائیل

اسماعیل ،در زبان عِــبری به معنی( خدا را شنیده)می باشد .                                            ابراهیم (به معنی پدر مهربان)است . (آب + راهام = آبراهام) آب یعنی پدر  و راهام یعنی      مهربان در عربی پدر مهربان می شود "الأب الرحیم".                                                                     یوسف به عبری یعنی ( او می افزاید .) اسرائیل لقب یعقوب است.در اینکه چرا او را اسرائیل می نامند، اختلاف وجود دارد. نظر اسلام لقب اسرائیل، در قرآن چند جا برای حضرت یعقوب آمده است .همچنین سوره‌ای به نام "اسراء" در قرآن وجود دارد که نام دیگر آن "بنی اسرائیل" می باشد. طبری روایتی نقل کرده و آن را گرفته شده از (سَیر، به معنی حرکت در شب) دانسته و می نویسد:چون اختلاف میان یعقوب و برادرش عیص ایجاد شد یعقوب از فلسطین گریخت و به سوی (فِدان آرام) روانه شد و شب ها راه می‌رفت و روزها پنهان می‌شدو از آن پس( اسرائیل) نامیده شد. ولی امام صادق درروایتی می فرمایند: اسرائیل به معنای(بنده خدا)است زیرا (اسرا) به معنای( عبد: بنده) است و (ایل) هم نام خدا می‌باشد.  در روایت دیگر آمده است که (اسرا) به معنای( نیرو) است و( ایل )هم نام خداست و معنی اسرائیل نیروی خداست. همچنین در دعای سمات یعقوب، اسرائیلِ خدا نامیده شده است. نظر یهود اسرائیل به معنی «آن که با ایل: (خدا) کشتی گرفت»، «آنکه بر ایل: (خدا) پیروز شد» و از این رو «آنکه همراه ایل: (خدا) حکم روایی کرد» لقب یعقوب پسر اسحاق پسر ابراهیم بود.  درداستان نامگذاری وی درعهد عتیق در بخش پیدایش ۳۲:۲۸ چنین آمده است: و یعقوب تنها ماند و مردی با وی تا طلوع فجر کشتی می‌گرفت. و چون او دید که بر وی غلبه نمی‌یابد، کف ران یعقوب را لمس کرد، وکف ران یعقوب در کشتی گرفتن با او فشرده شد. پس گفت: «مرا رها کن زیرا که فجرمی شکافد.» گفت: «تا مرا برکت ندهی تو را رهانکنم.» به وی گفت: «نام تو چیست؟» گفت: «یعقوب.» گفت: «از این پس نام تو یعقوب خوانده نشود بلکه اسرائیل، زیرا که با خدا(الوهیم) و باانسان نبرد کردی و پیروزی یافتی.» ویعقوب از او پرسید. گفت: «مرا از نام خود آگاه ساز.» گفت: «چرا نام مرا می‌پرسی؟» و او رادر آنجا برکت داد. و یعقوب آن مکان را «فنیئیل» نامید و گفت: «زیرا خدا(الوهیم) را روبه رو دیدم وجانم رستگار شد.» پیشتر از آن در پیدایش ۲۸:۲۰ یعقوب چنین نذر کرده بود: و یعقوب نذر کرده، گفت: «اگر خدا(الوهیم) با من باشد، و مرا در این راه که می‌روم نگاهداری نماید، و مرا نان دهد تابخورم، و رخت دهد تا بپوشم، تا به خانه پدر خود به سلامتی بازگردم، حتماً یهوه، خدای من خواهد بود. یونس در زبان  عبری به معنی( کبوتر)است.                                                                 زَکَریا  در زبان عبری, به معنی (یهوه به یاد آورد) یا (کسی که خدا او را یاد می کند  )می باشد. بِـنیامین در زبان عبری ، به معنی فرزند همچون دست راست پدر می باشد. ( بِن یعنی فرزند و یامین یعنی راست .  عزرائیل: این نام که به معنی( یاور خدا) است به وضوح برابر با همان( سروش ) در کتاب مقدّس (اوستا) به معنی بنده و (خدمتگزار فرمانبردار خدا) می باشد. اسماعیل: در زبان عبری یعنی ( آن که خدا ندای او را شنید.) دانیال: در زبان عبری یعنی ( خدا داور من است .)         (دانی + ایل = دانیل یا دانیال) داوود  : در زبان عبری یعنی (محبوب، دوست داشتنی ) دیوید نیز همان داوود است . معمولاً داوود با یک واو نوشته می شود.  یوحنا:احتمالاً به معنی (زنده می کند ) می باشد . یحیی در عربی ،یوهان در آلمانی ، ایوان در روسی ، خوآن در اسپانیولی ، جوانـّی در ایتالیایی، جانJohnدر انگلیسی (که حرفh ناخوانا دارد.) و ژوهان و یان در سایر زبانها همگی یک کلمه هستند که در لهجه های گوناگون تغییر شکل داده اند. میکائیل و جبرئیل (جـِبر) در زبان سریانى به معنى (بنده )و (ایل) به معنى خداست و( میک )به معنى (بنده کوچک )است و معناى جبرئیل: بنده خدا و میکائیل( بنده کوچک خدا) است. میکائیل در عبری به معنی( کسی که مثل خداست)نیز معنی شده است.

+ نوشته شده در  88/09/05ساعت 17:45  توسط عادل اشکبوس  |  نظر بدهید

	معنی چند نام عبری الدصل در فارسی و سایر زبان ها
اسماعیل ،در زبان عِــبری به معنی( خدا را شنیده)می باشد .                                            ابراهیم (به معنی پدر مهربان)است . (آب + راهام = آبراهام) آب یعنی پدر  و راهام یعنی      مهربان در عربی پدر مهربان می شود "الأب الرحیم".                                                                     یوسف به عبری یعنی ( او می افزاید .) اسرائیل لقب یعقوب است.در اینکه چرا او را اسرائیل می نامند، اختلاف وجود دارد. نظر اسلام لقب اسرائیل، در قرآن چند جا برای حضرت یعقوب آمده است .همچنین سوره‌ای به نام "اسراء" در قرآن وجود دارد که نام دیگر آن "بنی اسرائیل" می باشد. طبری روایتی نقل کرده و آن را گرفته شده از (سَیر، به معنی حرکت در شب) دانسته و می نویسد:چون اختلاف میان یعقوب و برادرش عیص ایجاد شد یعقوب از فلسطین گریخت و به سوی (فِدان آرام) روانه شد و شب ها راه می‌رفت و روزها پنهان می‌شدو از آن پس( اسرائیل) نامیده شد. ولی امام صادق درروایتی می فرمایند: اسرائیل به معنای(بنده خدا)است زیرا (اسرا) به معنای( عبد: بنده) است و (ایل) هم نام خدا می‌باشد.  در روایت دیگر آمده است که (اسرا) به معنای( نیرو) است و( ایل )هم نام خداست و معنی اسرائیل نیروی خداست. همچنین در دعای سمات یعقوب، اسرائیلِ خدا نامیده شده است. نظر یهود اسرائیل به معنی «آن که با ایل: (خدا) کشتی گرفت»، «آنکه بر ایل: (خدا) پیروز شد» و از این رو «آنکه همراه ایل: (خدا) حکم روایی کرد» لقب یعقوب پسر اسحاق پسر ابراهیم بود.  درداستان نامگذاری وی درعهد عتیق در بخش پیدایش ۳۲:۲۸ چنین آمده است: و یعقوب تنها ماند و مردی با وی تا طلوع فجر کشتی می‌گرفت. و چون او دید که بر وی غلبه نمی‌یابد، کف ران یعقوب را لمس کرد، وکف ران یعقوب در کشتی گرفتن با او فشرده شد. پس گفت: «مرا رها کن زیرا که فجرمی شکافد.» گفت: «تا مرا برکت ندهی تو را رهانکنم.» به وی گفت: «نام تو چیست؟» گفت: «یعقوب.» گفت: «از این پس نام تو یعقوب خوانده نشود بلکه اسرائیل، زیرا که با خدا(الوهیم) و باانسان نبرد کردی و پیروزی یافتی.» ویعقوب از او پرسید. گفت: «مرا از نام خود آگاه ساز.» گفت: «چرا نام مرا می‌پرسی؟» و او رادر آنجا برکت داد. و یعقوب آن مکان را «فنیئیل» نامید و گفت: «زیرا خدا(الوهیم) را روبه رو دیدم وجانم رستگار شد.» پیشتر از آن در پیدایش ۲۸:۲۰ یعقوب چنین نذر کرده بود: و یعقوب نذر کرده، گفت: «اگر خدا(الوهیم) با من باشد، و مرا در این راه که می‌روم نگاهداری نماید، و مرا نان دهد تابخورم، و رخت دهد تا بپوشم، تا به خانه پدر خود به سلامتی بازگردم، حتماً یهوه، خدای من خواهد بود. یونس در زبان  عبری به معنی( کبوتر)است.                                                                 زَکَریا  در زبان عبری, به معنی (یهوه به یاد آورد) یا (کسی که خدا او را یاد می کند  )می باشد. بِـنیامین در زبان عبری ، به معنی فرزند همچون دست راست پدر می باشد. ( بِن یعنی فرزند و یامین یعنی راست .  عزرائیل: این نام که به معنی( یاور خدا) است به وضوح برابر با همان( سروش ) در کتاب مقدّس (اوستا) به معنی بنده و (خدمتگزار فرمانبردار خدا) می باشد. اسماعیل: در زبان عبری یعنی ( آن که خدا ندای او را شنید.) دانیال: در زبان عبری یعنی ( خدا داور من است .)         (دانی + ایل = دانیل یا دانیال) داوود  : در زبان عبری یعنی (محبوب، دوست داشتنی ) دیوید نیز همان داوود است . معمولاً داوود با یک واو نوشته می شود.  یوحنا:احتمالاً به معنی (زنده می کند ) می باشد . یحیی در عربی ،یوهان در آلمانی ، ایوان در روسی ، خوآن در اسپانیولی ، جوانـّی در ایتالیایی، جانJohnدر انگلیسی (که حرفh ناخوانا دارد.) و ژوهان و یان در سایر زبانها همگی یک کلمه هستند که در لهجه های گوناگون تغییر شکل داده اند. میکائیل و جبرئیل (جـِبر) در زبان سریانى به معنى (بنده )و (ایل) به معنى خداست و( میک )به معنى (بنده کوچک )است و معناى جبرئیل: بنده خدا و میکائیل( بنده کوچک خدا) است. میکائیل در عبری به معنی( کسی که مثل خداست)نیز معنی شده است.